*Ekabitis*: Η "επίδραση" των άστρων και άλλα παραμύθια της Χαλιμάς

Αναδημοσίευση ενός πραγματικά αξιόλογου άρθρου από το φιλικό blog http://xesemesa.blogspot.com

Έπεσε προ ολίγου το μάτι μου στη λέξη "αστρολογία" και θυμήθηκα ότι κάποτε είχα δημοσιεύσει μια ανάρτηση σχετικά με τη ΜΟΥΦΑ που τρώει τα λεφτά του απελπισμένου κοσμάκη (που όμως έχει ευθύνη για το τι πιστεύει και τι όχι).

Έψαξα και τη βρήκα και με χαρά την ανεβάζω άλλη μια φορά μπας και ταρακουνήσω κανέναν (χλωμό το βλέπω αλλά anyway, η προσπάθεια μετράει):

Από το βιβλίο του Διονύση Π. Σιμόπουλου*, «Στη Γειτονιά της Γης», Αθήνα: Ερευνητές, 2001

*Ο Διονύσης Σιμόπουλος είναι Πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Ένωσης για την Αστρονομική Εκπαίδευση, μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου της Διεθνούς Εταιρείας Πλανηταρίων, Γενικός Γραμματέας της Ένωσης Ευρωπαϊκών και Μεσογειακών Πλανηταρίων, Διευθυντής του Ευγενιδείου Πλανηταρίου και τακτικό μέλος πολλών διεθνών επιστημονικών οργανώσεων.

1) Όπως είναι φυσικό, κανένας από τους ζωδιακούς αστερισμούς δεν έχει το ίδιο μέγεθος με κάποιον άλλο και επομένως δεν καλύπτει την ίδια έκταση. Επιπλέον καθώς ο Ήλιος φαίνεται να κινείται στον ουρανό, διασχίζει τους αστερισμούς αυτούς, άλλοτε διαγώνια και άλλοτε μικρά μόνο τμήματά τους. Που σημαίνει ότι ο ...

... Ήλιος παραμένει διαφορετικό αριθμό ημερών σε κάθε ζωδιακό αστερισμό και όχι τις 30-31 ημέρες, που υπολογίζουν οι αστρολόγοι. Στην Παρθένο για παράδειγμα ο Ήλιος παραμένει 45 περίπου ημέρες˙ ενώ στο 13ο ζώδιο, τον Οφιούχο, 18 ημέρες, κ.ο.κ. Οι ζωδιακοί δηλαδή αστερισμοί, μπροστά από τους οποίους περνάει ο Ήλιος στη διάρκεια του χρόνου, είναι 13, είτε μας αρέσει είτε όχι. Και οι ζωδιακοί αστερισμοί δεν έχουν καμιά απολύτως σχέση με τους μήνες, που είναι κι αυτοί ένα απλό ανθρώπινο σημείο αναφοράς, για να μπορούμε να συνεννοούμαστε μεταξύ μας. Ούτε τα ημερολόγια, λοιπόν, ούτε τα ζώδια είναι κάτι το «ιερό και όσιο» αλλά απλούστατα ανθρώπινες επινοήσεις.

2) Ένα δεύτερο σημείο είναι μια κίνηση της Γης που οι αστρολόγοι προτιμούν να την αποσιωπούν. Η Γη μας, όπως ξέρετε, εκτελεί ορισμένες κινήσεις. Περιστρέφεται γύρω από τον άξονά της μια φορά κάθε 24 περίπου ώρες, δημιουργώντας τις εναλλαγές ημέρας και νύχτας, και περιφέρεται γύρω από τον Ήλιο μια φορά κάθε χρόνο, δημιουργώντας, λόγω της κλίσης του άξονά της, τις εναλλαγές των τεσσάρων εποχών. Αλλά συγχρόνως κάνει και μια άλλη κίνηση, γυροσκοπική, όπως μια σβούρα που είναι έτοιμη να πέσει, η οποία χρειάζεται 26.000 χρόνια περίπου για να συμπληρωθεί. Η κίνηση αυτή ονομάζεται μετάπτωσηκαι έχει σαν αποτέλεσμα την αργή αλλά σταθερή μετακίνηση του Βόρειου Ουράνιου Πόλου, έτσι ώστε με την πάροδο των χιλιετιών να έχουμε διαφορετικό πολικό άστρο. Συγχρόνως, όμως, η μετάπτωση έχει επίπτωση και στη διαδοχική μετακίνηση των Ισημερινών σημείων, του Εαρινού και του Φθινοπωρινού. Γι’ αυτό, άλλωστε, και η σωστότερη ονομασία αυτής της κίνησης της Γης είναι «μετάπτωση των ισημεριών». Η μετάπτωση, λοιπόν, των Ισημεριών σε συνδυασμό με την πραγματική θέση του Ήλιου μπροστά από τους ζωδιακούς αστερισμούς, μας δίνει έναν ακόμη λόγο να έχουμε διαφορετικές ημερομηνίες σήμερα για τα ζώδια απ’ ό,τι πριν από 2.000 χρόνια. Οι αστρολόγοι, όμως, προτιμούν να παραμένουν στην αρχαία εκείνη εποχή. Έτσι, όσοι γεννήθηκαν, ας πούμε στις 30 Ιουλίου, σύμφωνα με τους αστρολόγους θεωρούνται «Λέοντες», (ότι δηλαδή ο Ήλιος βρισκόταν στο ζωδιακό αστερισμό του Λέοντα την ημέρα που γεννήθηκαν), ενώ στην πραγματικότητα ο Ήλιος βρισκόταν στον Καρκίνο, και ούτω καθ’ εξής, αφού η θέση του Ήλιου σήμερα έχει μετακινηθεί κατά έναν περίπου αστερισμό απ’ αυτόν που λένε οι αστρολόγοι και τα ωροσκόπιά τους.

3) Επειδή τα γεγονότα αυτά είναι σήμερα αυταπόδεικτα, οι ίδιοι οι αστρολόγοι, για να δικαιολογήσουν τα κραυγαλέα αυτά λάθη τους, αναιρούν αυτή τη βάση των «προφητειών» τους, κάνοντας χρήση δύο αυθαίρετων υποθέσεων:

α) Πρώτα απ’ όλα χωρίζουν το ζωδιακό κύκλο σε 12 ίσατμήματα, όπως έκαναν οι αρχαίοι, ενώ ξέρουμε ότι δεν είναι ίσα, και

β) αποκόπτουν τη θέση του Ήλιου μπροστά από τους πραγματικούς ζωδιακούς αστερισμούς, λέγοντας ότι αναφέρονται σε ένα φανταστικό κατασκεύασμα δικής τους επινόησης που είναι άσχετο με τους ζωδιακούς αστερισμούς και το οποίο ονομάζουν «ζωδιακούς οίκους». Αποκόπτοντας, όμως, τους πραγματικούς αστερισμούς του ουρανού για χάρη των φανταστικών τους «οίκων», καταρρέει και η διασύνδεση των «προφητειών» τους με την επιρροή και την επίδραση που υποτίθεται ότι έχουν τα άστρα στον άνθρωπο.

Επίδραση, φυσικά, που είτε έτσι είτε αλλιώς δεν μπορεί να υπάρχει, γιατί τα άστρα βρίσκονται σε τόσο τεράστιες αποστάσεις που ακόμη και οποιαδήποτε ακτινοβολία τους, ορατή ή αόρατη, είναι απειροελάχιστη και χρειάζεται δεκάδες, εκατοντάδες ή και χιλιάδες χρόνια για να φτάσει στη Γη μας.

Παραθέτω βοηθητικά τα κάτωθι: